Fotograf Ewa Cienkusz

—Po pierwsze i najważniejsze - kto według Ciebie jest najlepszym fotografem w Twoim mieście? :)

—Nie potrafię wskazać. Każdy ma swój styl, każdy widzi dany temat inaczej, jest dużo wspaniałych artystów, którzy potrafią zrobić zapadające w pamięć zdjęcia. Jeśli jednak podejdziemy tak do tematu, to wskażę siebie :D bo robię zdjęcia takie, jakie mi się najbardziej podobają ;)

—Czy jesteś fotogeniczny/fotogeniczna?

—Podobno tak, ale wcale tak nie uważam. W swoim życiu miałam wiele okazji by pozować do zdjęć, nigdy jednak nie uważałam się za idealną modelkę. Natomiast wiem, że każdy może opanować sztukę ładnego "wychodzenia na zdjęciach". Przede wszystkim należy o sobie myśleć pozytywnie, szukać dobrego światła i słuchać fotografa ;)

—Co sprawiło, że zajmujesz się fotografią?

—Przypadek, ponieważ wcześniej zajmowałam się fotografią portretową, fashion, beauty. Okazało się jednak, że temat ślubny łączy wszystko co najbardziej kocham, w dodatku moje uwielbienie do korzystania z naturalnego światła w tym przypadku jest zaletą. Fotografując uroczystość ślubną jesteśmy zdani na zastane światło, musimy go szukać, polubić, zaprzyjaźnić się z nim. Czasem odnaleźć go tam, gdzie na pierwszy rzut oka wcale go nie ma. Dla mnie to fascynujące i bardzo kreatywne.

—Jakie twoim zdaniem są najważniejsze czynniki decydujące o dobrym zdjęciu?

—Światło, pomysł, czasem przypadek.

—Kochasz podróże?

—Lubię bardzo, choć mało mam na nie czasu.

—Co najbardziej lubisz w swoim zawodzie?

—Nowe znajomości, przebywanie wśród ludzi, stały rozwój i możliwości uczenia się, a także obcowanie z pięknem, prawdziwymi emocjami oraz możliwość sprawiania ludziom radości.

—Co najmniej lubisz w swoim zawodzie?

—Nie ma takiej rzeczy.

—Jaka będzie przyszłość fotografii?

—Myślę, że idziemy w kierunku coraz lepszej jakości obrazka, dzięki dostępności coraz lepszego sprzętu. Na pewno fotografia z drona, coraz lepsza rozdzielczość zdjęć. Coraz bardziej interaktywne oferty.

—Co wyróżnia rodzaj fotografii, którym się zajmujesz?

—Myślę, że prawdziwość. Emocje, które towarzyszą ślubom i uroczystościom weselnym. Ktoś płacze, wzrusza, krzyczy, śmieje. Tego nie osiagniemy w fotografii studyjnej, lub tam gdzie pozują modele i modelki. A tu mamy do czynienia z prawdziwym życiem. I to jest wspaniałe.

—Jak radzisz sobie z krytyk?

—Krytyka jest budująca. Pozwala się rozwijać. Choć czasem może chwilowo podciąć skrzydła, to jednak jej prawdziwym atutem jest szukanie lepszej wersji samego siebie.

—Czy w fotografii panują jakieś trendy?

—Tak, np. jeszcze nie tak dawno nie robiło się np. zdjęć podczas przygotowań. Teraz to właściwie standard.

—Jakie kryteria powinien przyjąć klient przy wyborze fotografa?

—Myślę, że przede wszystkim trzeba porządnie przejrzeć portfolio i zastanowić się, czy rzeczywiście tego oczekujemy. Druga ważna rzecz, czy odpowiada nam kontakt z daną osobą, ponieważ porozumienie to najlepsza droga do udanych zdjęć.

—Co jest absolutnie niedozwolone podczas sesji?

—Znudzenie, złe nastawienie. Krytykowanie modeli. Moim zdaniem podczas sesji nasi klienci powinni się czuć najbardziej komfortowo, jak tylko się da.

—Jakie zwykle niezauważane szczegóły może uchwycić fotograf?

—Jest bardzo wiele takich rzeczy. Ja nawet widząc makijaż panny młodej wiem już, z czym będzie potem problem na zdjęciu (np. zły kontur itd). Widzimy bardzo dużo, ale naszym zadaniem jest wybrnąć ze wszystkich trudności tak, by nikt oprócz nas o tym nie wiedział. To te negatywne rzeczy, które zauważamy lepiej niż inni. Są jednak też pozytywne. Widzimy piękne światło, którego nikt nie zauważa, zwracamy bardziej uwagę na detale, kompozycje, dekoracje. Chłoniemy piękną architekturę i zachwyca nas wiele rzeczy, które umykają uwadze "śmiertelników".

—Co wpływa na wartość zdjęcia? Jakie są jego składowe?

—Moim zdaniem podstawowe składowe to kompozycja, światło i pomysł, w przypadku zdjęć ślubnych często też emocje.

—Kogo chcesz fotografować?

—Chcę fotografować prawdziwych ludzi, pięknych – ale nie w znaczeniu urody, tylko całokształtu. Para młoda zawsze jest piękna i najczęściej otoczona przez życzliwe osoby. Chcę by nic nie udawali, nie pozowali, zapomnieli, że jestem i po co jestem.

—Czy masz zawodowe tabu?

—Nie fotografuję ludzi, którzy jedzą przy stole :)

—Jaka była najwspanialsza chwila w twoim życiu?

—Narodziny mojej córeczki :)

—Jaki był twój największy bąłd zawodowy?

—Próba podporządkowania się zdaniu innych i robienie zdjęć zgodnie z ich radami. Krytyka jest ważna, ale nie zapominajmy o tym co kochamy robić, o swoim postrzeganiu świata i swojej drodze fotograficznej.

—Jak uczysz się robić lepsze zdjęcia?

—Robiąc ich tysiące i analizując. Druga ważna rzecz – udział w kursach u bardzo dobrych specjalistów.