Fotograf Marcin Tworzy

—Czy jesteś fotogeniczny/fotogeniczna?

—Tak :) wiem jak sprawić żeby każdy był.

—Co sprawiło, że zajmujesz się fotografią?

—Zaczęło się to kilka lat temu kiedy sfotografowałem swój pierwszy ślub dla znajomych. Od tej pory założyłem sobie cel fotografować wesela najlepiej jak potrafię.

—Jakie twoim zdaniem są najważniejsze czynniki decydujące o dobrym zdjęciu?

—Jest wiele czynników decydujących o tym. Na pewno w każdej fotografii weselnej widać ilość starań włożonych przez parę młodą w przygotowaniach tego wspaniałego dnia.

—Kochasz podróże?

—Uwielbiam podróżować. Wzięło się to jeszcze z czasów dzieciństwa, lubię być w jakimś miejscu po raz pierwszy bo tylko wtedy miejsce jest magiczne, później staje się już znane.

—Co najbardziej lubisz w swoim zawodzie?

—Siebie! Najbardziej lubię to jak dużo mogę z siebie dać, że mogę robić zdjęcia przez 16 godzin z uśmiechem na twarzy.

—Co najmniej lubisz w swoim zawodzie?

—Upał. Stanowczo to najmniej przyjemne co może spotkać fotografa weselnego który tak jak ja zawsze jest w garniturze i zapiętej muszce. Upał to największy wróg mojego stylu pracy.

—Jaka będzie przyszłość fotografii?

—Przyszłość fotografii ślubnej zaczęła się już teraz. A dokładniej w niepamięć odeszły już nieudolne montaże z mewami i nastąpił rozłam na różne style fotograficzne miedzy innymi na ukłon w stronę analogowej fotografii czyli używane ze smakiem ziarno w edycji fotografii i lekko blade kolory, drugi zauważalny przeze mnie nurt to typowy edytorial, fotografia która w swojej formie przypomina zdjęcia z dobrych czasopism – stanowczo jestem zwolennikiem tego stylu.

—Co wyróżnia rodzaj fotografii, którym się zajmujesz?

—Ludzie! Nie ma tam nic innego co było by szczególne. To ludzie i ich wspólne historie sprawiają że fotografowie na całym świecie mają co robić. A zdjęcia z każdego dnia ślubu są inne, wyjątkowe, opowiadają o innej historii. Nie ma dwóch takich samych historii.

—Jak radzisz sobie z krytyk?

—Świetnie. Są dwa rodzaje krytyki ta która nic nie wnosi i ta która dużo zmienia. Ta która nic nie wnosi to uszczypliwe uwagi w komentarzach na portalach społecznościowych. Ta która dużo zmienia to kiedy dzwoni do ciebie osoba z branży lub pisze e-mail i pyta cię w nim czy nie uważasz że popełniłeś błąd w tym zdjęciu?

—Czy w fotografii panują jakieś trendy?

—Tak, jest to chyba jedna z najbardziej podatnych na trendy fotografii. Są style obróbki które są "modne" tak samo jak modne w danym sezonie są modne ciuchy które za kilka lat są zastępowane inną modą.

—Jakie kryteria powinien przyjąć klient przy wyborze fotografa?

—Najpierw powinni być zachwyceni jego pracami, później powinni go polubić a właściwie to powinien sprawić dobre wrażenie, później pozostaje już tylko zaufać osobie którą sami wybraliśmy.

—Co jest absolutnie niedozwolone podczas sesji?

—Mam całą listę rzeczy których fotograf nie powinien się dopuścić. Przede wszystkim jako fotograf nie możemy być ubrani inaczej niż goście weselni obowiązuje nas tak samo jak wszystkich przybyłych dress code.
Niedopuszczalne jest fotografowanie podczas jedzenia.
Nie należy też fotografować kiedy Pani zostanie zbyt mocno wprawiona w obrót przez partnera a suknia rozwiewa się zbyt wysoko.
Osobiście wychodzę z założenia że należy być dżentelmanem w swojej pracy.

—Jakie zwykle niezauważane szczegóły może uchwycić fotograf?

—Detale, czułe spojrzenia, postrzegamy świat jako jedną wielką całość, robiąc zdjęcia musimy rozkładać go na czynniki pierwsze.

—Co wpływa na wartość zdjęcia? Jakie są jego składowe?

—Perspektywa, światło, moment

—Jaka osoba może być twoim zdaniem uznana za symbol XXI wieku?

—JoeyL.

—Kogo chcesz fotografować?

—Na ten moment fotografuję Wesela i uprawiam z powodzeniem fotografię reklamową i niewątpliwie chciałbym to robić nadal.

—Czy masz zawodowe tabu?

—Nie. Tym bardziej jeśli klient ma jakieś wątpliwości chętnie podejmuję rozmowę, nawet tą najtrudniejszą

—Z kim marzy ci się fotografować?

—JoeyL., Ryan Brenizer

—Co cię martwi i dlaczego?

—Martwi mnie aktualna kondycja Europy która boryka się z wewnętrznymi problemami. Martwi mnie to dlatego że za chwilę może się okazać że podróżowanie tym samym praca fotografa w europie i na świecie jest ograniczona.

—Jaka była najwspanialsza chwila w twoim życiu?

—było to w roku 2004 kiedy zaczynałem się interesować fotografia a nie potrafiłem zrobić nawet dobrze wykadrowanego zdjęcia. Powiedziałem sobie gdzieś głęboko wewnątrz siebie "zostanę fotografem" i nim zostałem dzięki determinacji i chęci do nauki :) to była najwspanialsza myśl mojego życia. To było moje morzenie, które zrealizowałem.

—Gdybyś był/była postaci z kreskówki, książki lub filmu, kto by to był?

—Minionek :)

—Kto inspiruje cię w życiu i dlaczego?

—Moja żona. Gdyby nie ona nie rzucił bym pracy na rzecz zostania zawodowym fotografem. To bardzo odważna, pracowita i uczuciowa kobieta. To moja idolka, ona się nigdy nie poddaje i nie pozwala żebym ja się poddał.

—Jaka jest twoja definicja sukcesu? Co jest jego miarą?

—Super pytanie! Definicją sukcesu dla mnie jest skuteczność, ponieważ jeśli jesteś nieskuteczny to prawdy w życiu którymi się posługujesz są nie aktualne i pora coś zmienić. Skuteczność jest niewątpliwie miarą sukcesu.

—Wolisz, aby cię lubiano czy szanowano?

—Szanowano, lubić można zupę pomidorową.

—Jaki był twój największy bąłd zawodowy?

—Tych błędów popełniałem sporo, ale największym moim zawodowym grzechem jakiś czas temu była zbyt mała wiara we własne możliwości i zaniżanie wartości moich usług. Na szczęście już się z tego wyleczyłem.

—Co zabierasz ze sob w podróż i dlaczego?

—Aparat, bo jestem fotografem :)

—Czy masz jakiś gadżet, zakupu którego żałujesz? Dlaczego?

—Tak jest to jeden z aparatów który nie spełnia moich oczekiwań. Na szczęście nie jest to mój główny aparat.

—Jak uczysz się robić lepsze zdjęcia?

—Słucham lepszych od siebie, czyli tych których prace podziwiam i tych którzy przy tym są skuteczni i pracują dla największych w branży.

—Czyje prace miały na ciebie największy wpływ jako na fotografa?

—Chyba wspomnianego wcześniej Joey'a Lawrence jest niesamowitym portrecistą.

—Czy jest coś, o czym warto byłoby wiedzieć, zaczynając karierę w fotografii?

—Warto wiedzieć że nie warto się poddawać.

—Co chcesz przekazać poprzez swoje fotografie?

—Chcę stworzyć fotografie które będą wzbudzały zainteresowanie nawet wtedy kiedy zmienią się fotograficzne trendy.

—Co motywuje cię do dalszej pracy w fotografii?

—Ludzie którzy doceniają moją pracę.

—Uważasz, że twoi rodzice powinni byli być bardziej czy mniej surowi?

—Myślę że wychowali mnie najlepiej jak mogli.

—Mając możliwość cofnąć się w czasie, co być zrobił/zrobiła inaczej?

—Chętnie przeżył bym wszystko jeszcze raz, ale nic bym nie zmienił. Każda podjęta decyzja w życiu do czegoś prowadzi. Pewnych rzeczy nie możemy odkryć nie podejmując złych decyzji.

—Co myślisz o życiu na innych planetach?

—Uważam że niedorzeczne jest myśleć że jesteśmy sami we wszechświecie, jest zbyt ogromny i nie odkryty.

—Kto jest twoim bohaterem/bohaterką?

—Bohaterem jest każdy kto pomimo trudności losu uparcie idzie w życiu po swoje. nawet swego czasu chodził mi po głowie reportaż o nazwie "po drodze do nieba" właśnie o bohaterach dnia codziennego. Nie tych którzy poprzez jeden czyn stają się bohaterami mas, tylko o tych którzy poprzez prozę życia dają dowód swej odwagi i bohaterstwa. Kto wie może jeszcze zrealizuję ten reportaż.

—Do kogo nie żywisz szacunku?

—Do ludzi głupich i aroganckich.

—Co robisz w czasie wolnym?

—Śpię i ćwiczę :) mam mało wolnego czasu.

—Jakiego aspektu twojej osobowości nie ujawniasz publicznie?

—Gdybym go ujawnił to pytanie nie miało by sensu ;)

—Kiedy twoja praca w pełni cię zadowala?

—Kiedy robię zdjęcie, patrzę na wyświetlacz a na mojej twarzy pojawia się mimowolnie uśmiech. O tym pisałem wcześniej rozbijanie rzeczywistości na detale na małe rzeczy które musimy dostrzegać i które mogą nas cieszyć

—Czy wierzysz w tradycyjne role mężczyzny i kobiety?

—Ja znam taki świat bo pochodzę z Polski lat '80. Dokładniej to urodziłem się w 1984r. na Śląsku w Polsce. Mój kraj i jego ludzie przeszli wiele zmian których byłem świadkiem, między innymi zmiany patriarchalnego podziału ról w społeczeństwie. Teraz podział jest inny, czy w niego wierzę? Widzę że już nie istnieje.

—Czy łatwo się zaprzyjaźniasz?

—Bardzo, ale to pewnie przez to że lubię sam siebie, lubię człowieka jakim jestem i zarażam nim innych.

—W jakim miejscu dobrze by ci się mieszkało?

—Wiele nad tym myślałem i doszedłem do wniosku że mogę jeździć po całym świecie w roli fotografa, ale wspaniale czuję się tutaj gdzie jestem w mojej małej społeczności w niewielkim mieście na Śląsku w Polsce w Tarnowskich Górach.

—Jaki była najgłupsza rzecz, którą zgodziłeś/zgodziłaś się zrobić?

—Chyba po za własnymi niedorzecznymi pomysłami młodości nie dawałem się wciągnąć w głupoty innych.

—Czy istnieje życie po małżeństwie?

—U mnie po małżeństwie dopiero się zaczęło :)

—Masz ulubiony żart? Opowiedz go.

—Siedzi dwóch obcych sobie gości przy barze i jeden ma banana w uchu. Ten drugi zaciekawiony nie wytrzymuje i po chwili zwraca temu pierwszemu uwagę:
- Przepraszam, ale masz banana w uchu
Na co tamten wzruszył ramionami ze nie słyszy, więc zaciekawiony kompan powtarza głośniej
- Masz banana w uchu!!
Na co tamten odpowiada:
- Przepraszam nie słyszę co mówisz bo mam banana w uchu.Ten żart świetnie obrazuje sytuacje z naszymi słabościami, wiemy o nich ale nic z nimi nie robimy.

—Wolisz psy czy koty?

—Psy nawet leży obok mnie, to nie tak że nie lubię kotów po prostu wolę psy.

—Kogo lub co nienawidzisz?

—Być chory i mieć katar

—W życiu najlepsze jest:

—To czego jeszcze nie znamy

—W życiu najbardziej irytuje mnie:

—Choroba, dokładniej grypa.

—Czy jest wokół ciebie coś, co chcesz zmienić?

—Bardzo bym chciał żeby ludzie wokół mnie byli pozytywni, dążę do tego :)

—Co chcesz zmienić w sobie?

—Chcę się cały czas rozwijać fotograficznie i życiowo

—Co chcesz zmienić w świecie?

—Największy wpływ na świat mam zmieniając siebie na bardziej wartościowego

—Czy możesz udzielić kilka wskazówek początkującym fotografom?

—Oprócz tego że nie powinni się poddawać to zacznijcie od znajomych lub ich znajomych, zróbcie pierwszy ślub za darmo i popełniajcie błędy tylko wtedy możecie się czegoś nauczyć.

—Jeżeli na Ziemię przybędą kosmici, a ty będziesz pierwszą osobą, która ich spotka, co im powiesz?

—Cześć! Chodź cie, mamy dużo do opowiedzenia sobie na wzajem.

—Jeśli poproszono by cię o nakręcenie filmu, jaki byłby to gatunek?

—Dokument, uwielbiam ludzkie historie.

—Jutro pójdę i...

—zmienię w sobie coś na lepsze :) i tak każdego dnia.