Fotograf Szymon Bartos

—Czy jesteś fotogeniczny/fotogeniczna?

—Nie ma kogoś niefotogenicznego :) Każdy jest na swój sposób oryginalny, a przez to "fotogeniczny".

—Co sprawiło, że zajmujesz się fotografią?

—Swoją fotografie zaczynałem od tzw. fotografii ulicznej. Bardzo wpłynęła przez wszystkie lata na moje postrzeganie sytuacji. Pierwszy ślub był "przygodą" 15'latka, który został w niej pochłonięty na dłużej :)

—Jakie twoim zdaniem są najważniejsze czynniki decydujące o dobrym zdjęciu?

—Przede wszystkim oryginalność. Od moich początków z fotografią towarzyszy mi cytat Roberta Bressona, którego zawsze staram się trzymać – "Fotografując staraj się pokazać to czego bez ciebie, nikt by nie zobaczył.".

—Kochasz podróże?

—Kocham to mało powiedziane... Jest to jedna z moich ulubionych form spędzania czasu i szansa naocznego zobaczenia życia w różnych zakątkach świata lub Polski. Oczywiście tylko podróże z aparatem. Podróż bez aparatu to dla mnie kara.

—Co najbardziej lubisz w swoim zawodzie?

—Ludzi i ich uśmiechy. Jestem osobą bardzo społeczną :)

—Co wyróżnia rodzaj fotografii, którym się zajmujesz?

—Szczerość w okazywaniu emocji. To bardzo wpływa na opowiadaną przeze mnie historię.

—Jak radzisz sobie z krytyk?

—Jeżeli mówimy o konstruktywnej krytyce to według mnie jest ona bardzo ważna w naszym rozwoju. Nie tylko w fotografii, ale w każdym etapie naszego życia. Bez niej łatwo obrosnąć w piórka ;)

—Czy w fotografii panują jakieś trendy?

—Zawsze są jakieś trendy, lecz według mnie fotografia musi w sobie zawierać "pierwiastek" ponadczasowości :) Tym staram się kierować w mojej fotografii niejednokrotnie sięgając również po aparaty analogowe.

—Co jest absolutnie niedozwolone podczas sesji?

—Odpowiem krótko – fochy – hahah ;)

—Jakie zwykle niezauważane szczegóły może uchwycić fotograf?

—Wszędzie ramki i odbicia :-P

—Kto inspiruje cię w życiu i dlaczego?

—Moje życie to wiele inspiracji. Nie jestem w stanie jednoznacznie stwierdzić kto. Na pewno nie są to osoby, które widzimy na pierwszych stronach gazet.

—Jaka jest twoja definicja sukcesu? Co jest jego miarą?

—Ciężka i sumienna praca.

—Co zabierasz ze sob w podróż i dlaczego?

—Aparat to mój obowiązkowy podróżniczy ekwipunek. Chyba nie muszę mówić dlaczego – hahah

—Czy masz jakiś gadżet, zakupu którego żałujesz? Dlaczego?

—Nie mam. Każdy zakup, który podejmuję, rozważam 100 razy.

—Jak uczysz się robić lepsze zdjęcia?

—Oglądam dużo zdjęć, fotografuję, obrabiam, analizuję i repeat!

—Czyje prace miały na ciebie największy wpływ jako na fotografa?

—Jest wiele prac, które ukształtowały moje spojrzenie na fotografię. Myślę, że najbardziej "chodzą mi po głowie" fotografie Alexa Webba.

—Co robisz w czasie wolnym?

—Słucham muzyki (w sumie robię to cały czas ;) , fotografuję, własnoręcznie wywołuję filmy, ale również oglądam masę zdjęć innych fotografów.

—Czy łatwo się zaprzyjaźniasz?

—Myślę, że tak – jestem strasznym gadułą! Na ślubach moje gadulstwo staram się maksymalnie minimalizować ;)

—Jaki była najgłupsza rzecz, którą zgodziłeś/zgodziłaś się zrobić?

—Zrobić swój pierwszy reportaż ślubny w wieku 15 lat, będąc na ślubie raz w życiu (w wieku 10 lat) – hahah.

—W życiu najlepsze jest:

—Ciągła nauka i odkrywanie ciekawych rzeczy/miejsc, spotykanie się z różnymi ludźmi.

—W życiu najbardziej irytuje mnie:

—Jak ktoś mówi "nie chcę mi się" lub "nie dam rady" – z takim podejściem nic się w życiu nie osiągnie, ani nawet nic w nim nie zmieni.

—Jeżeli na Ziemię przybędą kosmici, a ty będziesz pierwszą osobą, która ich spotka, co im powiesz?

—"Czy mógłbym Wam zrobić zdjęcie?" – hahah.

—Jeśli poproszono by cię o nakręcenie filmu, jaki byłby to gatunek?

—Biografia lub dokumentalny. Są to typy filmów, z których najwięcej można się nauczyć, bo przecież co może nas lepiej nauczyć niż prawdziwe życie?

—Jutro pójdę i...

—porobię zdjęcia na ulicy ;)