Fotograf Kinga Mucha

—Po pierwsze i najważniejsze - kto według Ciebie jest najlepszym fotografem w Twoim mieście? :)

—Fotografia jest sferą tak mocno subiektywną i opartą o gust, że trudno wytypować najlepszych. Każdy inaczej odbiera widziany obraz... inne czynniki wpływają na to co mu się podoba, a co nie... Ale na pewno w moim mieście jest przynajmniej dwóch fotografów, których prace mnie inspirują :)

—Czy jesteś fotogeniczny/fotogeniczna?

—Hmm...Zdecydowanie wolę robić zdjęcia, niż do nich pozować ;)

—Co sprawiło, że zajmujesz się fotografią?

—Ewolucja ( haha)
Zaczęłam od rzucenia etatu w tłamszącej i stresogennej korporacji. Poszłam w stronę grafiki komputerowej jako wolny strzelec. Dokształciłam się w tym kierunku. Przez kilka lat projektowałam na potrzeby reklamowe. Później weszłam w strony internetowe. I wtedy zaczęła się moja przygoda z fotografią. Najpierw produktową, później dziecięcą, aż przyjęłam pierwsze zlecenie na reportaż . I to on mi uświadomił, że to jest moje miejsce na ziemi, to chcę robić! I tak zostało.

—Jakie twoim zdaniem są najważniejsze czynniki decydujące o dobrym zdjęciu?

—EMOCJE! I uchwycona w punkt chwila. Nie pogniewałabym się, gdyby do tego doszła fajna sceneria ;)

—Kochasz podróże?

—Kocham podróżować w każde miejsce, nie wymagające opuszczania stałego lądu ;) Boję się samolotów... Kiedy mieszkałam w Hiszpanii, planując podróż do Polski rezerwowałam sobie miejsce w jadący 24 godziny busie, zamiast skorzystać z kilkugodzinnego komfortowego lotu ;) No tak już mam, ale to dobitnie świadczy o moim zacięciu i uporze w dążeniu do celu ;)

—Co najbardziej lubisz w swoim zawodzie?

—Ludzi. Trafiam na naprawdę fantastycznych ludzi, którzy tylko udowadniają mi, że jestem w miejscu, w którym powinnam być. Do tego dynamika pracy, różnorodność, brak monotonii i niezależność. Czego chcieć więcej? ;)

—Co najmniej lubisz w swoim zawodzie?

—Selekcja zdjęć ;) Przychodzi taki moment między końcem reportażu, a obróbką , kiedy z 3000 ujęć trzeba wybrać 1000. I wymaga to posadzenia swoich 4 liter przed komputerem i skrupulatnego przejrzenia wszystkich zdjęć. Kręcę się wtedy, wstaję co chwilę od komputera, sprzątam, prasuję. Słowem robię wszystko, żeby tylko nie wracać do selekcji, która i tak jest nieuchronna ;)

—Jaka będzie przyszłość fotografii?

—Mam nadzieję, że pozbawiona wypranych z barw, pełnych zielonych odcieni skóry presetów, które obecnie zdominowały fotografię ślubną.
Myślę,że ślub jest tak ważnym wydarzeniem w życiu, że uwiecznienie go na profesjonalnych fotografiach będzie zawsze potrzebne.

—Jakie kryteria powinien przyjąć klient przy wyborze fotografa?

—Przede wszystkim kryterium gustu. Powinni rozważać oferty fotografów, których prace im się podobają. Później dochodzi czynnik ludzki – czyli wybór powinien paść na osobę, z którą czują się dobrze, z którą nawiązali pozytywną relację, z którą swobodnie im się rozmawia.

—Czy masz jakiś gadżet, zakupu którego żałujesz? Dlaczego?

—Taaak. Koronkowa parasolka za niemałe pieniądze...Którą użyłam jeden raz ;)

—Jak uczysz się robić lepsze zdjęcia?

—Staram się uczyć na własnych błędach i wyciągać z nich wnioski. Poprawiać to, co nie podobało mi się na moich wcześniejszych pracach. Szukam nowych, innych kadrów. Podglądam też stale lepszych od siebie ;)

—Czy wierzysz w tradycyjne role mężczyzny i kobiety?

—Nie. Wierzę, że każdy robi to , w czym czuje się dobry i co sprawia mu radość i satysfakcję. A płeć nie powinna nas zamykać w przypisanych rolach i ograniczać.

—Czy łatwo się zaprzyjaźniasz?

—Łatwo nawiązuję kontakty. Prawdziwa przyjaźń wymaga dłuższego procesu budowania relacji między ludźmi, więc przychodzi z czasem.

—Jeżeli na Ziemię przybędą kosmici, a ty będziesz pierwszą osobą, która ich spotka, co im powiesz?

—No dobra. Ty stań tutaj i patrz przed siebie z zamyśleniem...Ty trzy kroki w tył i dwa w prawo. OK. Teraz spójrz w jego kierunku...Broda trochę wyżej. Wytrzymajcie chwilę...Mamy to!
(hahaha)